Γιατί δεν αντιδρά ο κόσμος. Τα μυαλά είναι απασχολημένα με άχρηστα σκουπίδια και παιχνίδια
Να τι έλεγε το 1956(! ) Günther Anders, ένας από τους φιλοσόφους του οποίου το έργο ενέπνευσε εκείνους που κυβερνούν τον κόσμο σήμερα:
“Θα μειώσουμε δραστικά την εκπαίδευση, επειδή ένα αμόρφωτο άτομο έχει έναν περιορισμένο ορίζοντα σκέψης, στριμωγμένο σε μέτριες ανησυχίες.
Πρέπει να κάνουμε την πρόσβαση στην επιστήμη ολοένα και πιο δύσκολη και ελιτίστικη, υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ ανθρώπων και επιστήμης και ότι η πληροφόρηση που προορίζεται για το ευρύ κοινό στερείται ανατρεπτικού περιεχομένου.
Ειδικά ΧΩΡΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ!!!
Και εδώ πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη της πειθούς και όχι της άμεσης βίας: θα εκπέμπουμε μαζικά, μέσω τηλεοπτικών, ψυχαγωγικών εκπομπών που απευθύνονται μόνο στις συναισθηματικές ή ενστικτώδεις πλευρές.
Τα μυαλά θα είναι απασχολημένα με άχρηστα και παιχνιδιάρικα.
Καλό είναι, μέσα από συνεχή συζήτηση και μουσική, να σταματάς το μυαλό να σκέφτεται.
Θα βάλουμε την σεξουαλικότητα πάνω από το ανθρώπινο συμφέρον.
Δεν υπάρχει καλύτερη κοινωνική ηρεμία.
Γενικά, θα το κάνουμε για να εξαλείψουμε το ΣΟΒΑΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ της ύπαρξης, να γελοιοποιήσουμε ό,τι είναι πολύτιμο, να διατηρήσουμε μια διαρκή απολογία ελαφρότητας, ώστε η ευφορία της δημοσιότητας να γίνει πρότυπο της ανθρώπινης ευτυχίας και πρότυπο ελευθερίας.
Οι συνθήκες θα παράγουν τέτοια ολοκλήρωση και μόνο που ο μόνος μας φόβος -τον οποίο θα πρέπει να διατηρήσουμε- θα αποκλειστεί από το σύστημα και επομένως δεν θα μπορέσουμε να έχουμε πρόσβαση στις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ευτυχία.
Ο άνθρωπος του τραπεζιού, που παράγεται έτσι, πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως είναι: βοοειδή και πρέπει να εποπτεύεται πώς πρέπει να φυλάσσεται ένα κοπάδι.
Ό,τι οδηγεί στον ύπνο η διαύγεια του είναι κοινωνικά καλό, και αυτό που θα απειλούσε να τον ξυπνήσει πρέπει να γελοιοποιηθεί, να καταπιεστεί, να καταπολεμηθεί.
Κάθε δόγμα που θέτει υπό αμφισβήτηση το σύστημα πρέπει να χαρακτηρίζεται ως ανατρεπτικό και τρομοκρατικό, και εκείνοι που το υποστηρίζουν θα αντιμετωπίζονται ως τέτοιο.
Günther Anders – ,,L’obsolescence de l’homme: sur l’ âme à l’époque de la deuxième révolution industrielle” (1956)”
